ผมเป็นคนหัวหินครับ สมัยที่ยังเรียนอยู่ที่สถานศึกษาเก่า วิทยาลัยการอาชีพวังไกลกังวล ตอนปี 3 ใกล้จบผมก็เริ่มคิดที่จะหาที่เรียนต่อ ค้นหามหาลัยต่างๆทั้งที่นี่และต่างจังหวัด และหาวิชาที่ชอบและคิดว่าพอเรียนได้ ค้นไปค้นมาก็ได้เจอที่นี่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ วิทยาเขตวังไกลกังวล ใกล้บ้านดี ก็เลยไปถามอาจารย์แนะแนว อาจารย์ก็บอกว่าถ้าอยากเรียนที่นี่แนะนำให้เรียนสาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศทางธุรกิจ เพราะว่าเป็นหลักสูตรต่อเนื่องจากที่เรียนอยู่ ผมก็เลยมาสมัครเรียนที่นี่
ก่อนที่จะได้เข้ามาที่มหาลัยแห่งนี้ผมได้ไปหาพี่ชายที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีซึ่งมหาลัยสวยและหรูมาก หลังจากนั้นก็มาสมัครเรียนที่ มทร.วข.วังไกลกังวล ครั้งแรกที่เข้ามาในมหาวิทยาลัยก็ต้องอึ้ง ตะลึง ว่าทำไมช่างต่างกันจัง ราชมงคลวังไกลกังวลเหมือนป่าเลย แต่ก็ข่มใจเข้ามาข้างในโดยคิดในใจว่า ข้างในต้องหรูและดูดีมากแน่ๆ พอเข้ามาข้างในก็ไม่ค่อยต่างจากข้างนอกเท่าไหร่ ก็สมัครเรียนติดโควต้าเข้ามา เรียนช่วงแรกๆก็มีความสุขดี เรียนไปรับน้องไป กิจกรรมรับน้องตอนมาใหม่ๆเป็นกิจกรรมที่ผมกลัวมากที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเราจะต้องเจออะไรบ้าง รุนแรงไหม รุ่นพี่เป็นอย่างไร แต่พอเริ่มทำกิจกรรมเรื่อยๆก็สนุกดีรุ่นพี่ไม่ได้ใจร้ายแบบที่เราคิด ไม่มีความรุนแรงเลยมีแต่ความสนุก ช่วงนั้นผมยังไม่รู้จักปรับตัว ก็โดนรุ่นพี่เตือนอยู่บ่อยๆว่า คำพูดออกจะก้าวร้าวไปนิดนะ รุ่นพี่เตือนมาผมก็รับฟังแล้วปรับปรุงตัว พอเรียนไปได้กลางเทอมแรก งานเริ่มเยอะขึ้น ส่วนใหญ่ก็งานกลุ่ม งานที่ต้องร่วมกันใช้ความคิด ก็เริ่มมีปัญหาบ้างในเรื่องของความคิดที่ไม่ลงตัว แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาได้ด้วยดี แต่แล้วก็เริ่มมีปัญหากับรุ่นพวกพี่เนื่องจากผมเวลาคุยกับใครชอบคุยกันแบบสนิทๆ ใช้คำพูดแบบกันเองๆเวลาคุยกันจะได้สนุกสนาน และผมก็พูดแบบนี้กับพี่ๆผมทุกคน แต่พวกรุ่นพี่ก็ชอบติว่าผมใช้คำพูดจาไม่เหมาะสมกับพวกพี่ จนผมเริ่มเบื่อ เพราะว่าเราไม่เคยเจอสังคมแบบนี้ ปรับตัวไม่ถูกจนเคยคิดจะลาออกเปลี่ยนที่เรียน แต่ก็ได้กำลังใจจากเพื่อนๆ คนรอบข้าง ทุกอย่างก็ผ่านมาได้จนถึงทุกวันนี้ ก็สนุกไปกับการเรียน ไม่เครียด
ความรู้สึกโดยรวมที่เข้ามาเรียนที่นี่ก็ถือว่าดี ไม่ค่อยเครียดอะไรมากเนื่องจากมาเรียนได้ตรงสายวิชาที่เรียนมา เพื่อนๆพี่ๆตอนนี้ก็ถือว่าดีเพราะผมได้รู้จักปรับตัวมากขึ้น สนุกไปกับการเรียน และพร้อมที่จะรับทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเข้ามาในอนาคต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น